دل به هجران تو عمریست شکیباست ولی
بار پیری شکند پشت شکیبائی را
"شهریار"
-واسه من که پنجره یه آرزوی مبهم بود
ولی تو پنجره باشه تموم دیوارت
ببخش منو اگه بوی زخم چرکینمو
زجه های کبودم میشه موجب آزارت
دیگه صدای گریه ی بی وقتم نمیشکنه
سکوت سرد و پر از انبساط افکارت
خیلی انتظار کشیدم که شاید بیای
باز برای بدرقم با اون لباس گلدارت
و دل خوشم کنی با یه دروغ مصلحتی
که میشه شاید بازم بیام برای دیدارت
ولی چه فایده که خوابت عجیب سنگین بود!
صدای خاطره هامون که نکرد بیدارت
میگن روزه گرفتی و دیگه غزل نمینوشی!
بمونه این آخرین غزلم واسه افطارت
---
تعبیر یه خوابی که تو ذهنی خستس
اون آخرین در نجاتی که همیشه بستس
تو یه تکرار خسته ای که فقط یکباره
وحدت اون دردایی هستی که بیشماره
-پیری از نظر من صرفا کلمه ای واسه بیان سن و سال نیست!
میتونه به معنای بیشتر زندگی کردن، تجربیات بیشتر، گذر عمر هم باشه!
این یه واقعیته که با گذشت زمان ما هر روز پیر تر میشیم،
مثلا پیرتر از ده سال پیش!
زندگی کلا دو دستس، تا یه جایی کودکی، از یه جایی پیر و پیرتر میشی!
-نه صرفا برای افرادی که کودکی خوبی داشتن نیست!
احساس پیری یه ادم مسن رو ندارم ولی نسبت به گذشته خودم تجربیاتم بیشتره.
و این که دنبال کلمات نیستم، شما به کلمه پیری توی اون مصرع اشاره کردی :)
درباره این سایت